Wat is Anti-Money Laundering (AML)?

AML staat voor de Anti-Money Laundering (AML). Dit is een reeks regels en voorschriften die zijn ontworpen om de praktijk van witwassen van geld en terrorismefinanciering te bestrijden. Een richtlijn die is opgesteld door de Europese Unie.

Het verplicht financiële instellingen om bepaalde procedures en controles te implementeren om witwassen te voorkomen en verdachte activiteiten te melden. Het doel van de AML is om het financiële stelsel veiliger te maken door te voorkomen dat criminele activiteiten worden gefinancierd en om het vertrouwen in het financiële systeem te vergroten.

Het witwassen van geld is een ernstig probleem binnen de financiële wereld. Criminele organisaties proberen vandaag de dag nog altijd geld te verbergen en te gebruiken voor illegale activiteiten. Hierbij kun je denken aan drugs- en wapenhandel en terrorisme.

Dit witwassen van geld ondermijnt niet alleen de integriteit van het financiële stelsel, maar heeft ook een negatief effect op de economie en samenleving als geheel. De AML verplicht financiële instellingen om effectieve maatregelen te nemen om dit soort praktijken te voorkomen en verdachte activiteiten te melden. Dit komt de transparantie van het financiële stelsel ten goede en helpt criminele activiteiten te bestrijden.

Het witwassen van geld is een wereldwijd probleem en Nederland vormt hierop geen uitzondering. Sterker nog, het is al geruime tijd een zorg voor wetshandhavingsinstanties en financiële instellingen. De opkomst van dit soort praktijken is mede te wijten aan het feit dat Nederland een open economie heeft en een belangrijk knooppunt is voor internationale handel en investeringen.

Een van de meest opvallende gevallen van witwassen in Nederland was het IRT-affaire in de jaren '90. Dit was een grote zaak waarbij het opsporingsteam geconfronteerd werd met een complex netwerk van drugshandelaren en witwassers. De zaak werd beroemd vanwege de omvang van het witwasnetwerk en de vermeende betrokkenheid van politieagenten bij de witwaspraktijken.

Sindsdien zijn er tal van wetgevende en regelgevende maatregelen genomen om witwassen in Nederland te bestrijden. Dit omvat onder andere de Wet ter voorkoming van witwassen en financieren van terrorisme (Wwft) en de implementatie van de Europese Anti-Money Laundering (AML). Deze maatregelen verplichten financiële instellingen om bepaalde procedures en controles te implementeren om witwassen te voorkomen en verdachte activiteiten te melden.

Ondanks deze maatregelen blijft witwassen van geld een probleem in Nederland en blijft het een uitdaging voor wetshandhavingsinstanties en financiële instellingen om deze praktijk te bestrijden. Er is dan ook voortdurende aandacht nodig voor het ontwikkelen en verbeteren van maatregelen om witwassen te voorkomen en te bestrijden.

De Anti-Money Laundering Directive (AMLD) bevat verschillende bepalingen die financiële instellingen verplichten om effectieve maatregelen te nemen om witwassen te voorkomen. We zetten de belangrijkste regels - met voorbeeld - voor je op een rij.

Identificatie- en verificatieprocedures
Financiële instellingen moeten identificatie- en verificatieprocedures uitvoeren voor hun klanten, om ervoor te zorgen dat hun klanten zijn wie ze beweren te zijn. Dit omvat onder andere:

• Het verzamelen van identiteitsbewijzen, zoals paspoorten en rijbewijzen

• Het uitvoeren van screenings op politiek prominente personen (PEP's)

• Uitvoeren van UBO's (ultimate beneficial owners).

Voorbeeld: een bank voert identificatie- en verificatieprocedures uit voor een nieuwe klant die een bankrekening wil openen. De bank verzamelt de identiteitsbewijzen van de klant en voert screenings uit op PEP's en UBO's om ervoor te zorgen dat de klant geen risico vormt voor witwassen.

Meldingsplicht
Verdachte activiteiten moeten worden gemeld bij de autoriteiten, zoals ongebruikelijke transacties of transacties die niet overeenkomen met het profiel van de klant. Dit omvat ook het melden van transacties waarbij PEP's of UBO's betrokken zijn.

Voorbeeld: een bank verwerkt een transactie van €50.000 van een klant die normaal gesproken alleen kleine bedragen overmaakt. De bank vindt dit verdacht en meldt deze transactie bij de autoriteiten.

Risicobeoordeling
Er moet regelmatig een risicobeoordeling worden uitgevoerd om de risico's van witwassen en terrorismefinanciering te beoordelen. Op basis van deze beoordeling moeten de financiële instellingen effectieve maatregelen nemen om deze risico's te verminderen.

Voorbeeld: een trustkantoor voert regelmatig een risicobeoordeling om terrorismefinanciering te beoordelen. Op basis van deze beoordeling neemt het trustkantoor maatregelen om de risico's te verminderen. Hierbij kun je denken aan het uitvoeren van aanvullende screenings op klanten die als hoog risico zijn aangemerkt.

Politiek prominente personen (PEP's)
Financiële instellingen moeten bijzondere aandacht besteden aan transacties met PEP's, zoals politici en overheidsfunctionarissen. Dit omvat het uitvoeren van aanvullende screenings en monitoring van transacties.

Voorbeeld: een bank ontvangt een aanvraag van een politicus die een bankrekening wil openen. De bank voert aanvullende screenings uit om ervoor te zorgen dat de politicus geen risico vormt voor witwassen.

UBO-register
Financiële instellingen moeten toegang hebben tot een register van ultimate beneficial owners (UBO's) om te weten wie de uiteindelijke eigenaren zijn van de bedrijven waarmee ze zaken doen. Dit maakt het makkelijker voor financiële instellingen om te beoordelen of er risico's van witwassen of terrorismefinanciering zijn bij transacties met deze bedrijven.

Voorbeeld: een trustkantoor heeft een klant die een bedrijf wil opzetten in Nederland. Het trustkantoor maakt gebruik van het UBO-register om te achterhalen wie de uiteindelijke eigenaren zijn van het bedrijf en voert aanvullende screenings uit om te beoordelen of er risico's van witwassen of terrorismefinanciering zijn.

De Anti-Money Laundering is van toepassing op een breed scala aan financiële instellingen en entiteiten. In het algemeen moeten de volgende groepen zich houden aan de bepalingen:

• Financiële instellingen: onder andere banken, kredietinstellingen, verzekeraars, effectenmakelaars, beleggingsadviseurs, betaaldienstaanbieders en geldwisselkantoren.

• Trust- en bedrijfsdiensten: onder andere trustkantoren, notarissen, accountants, belastingadviseurs en andere dienstverleners die trust- en bedrijfsstructuren opzetten en beheren.

• Virtuele valuta: sinds de invoering van de vijfde AML in 2020, zijn aanbieders van virtuele valuta, zoals bitcoin en andere cryptocurrencies, ook verplicht om zich aan de AML te houden.

De AML is een continu ontwikkelend onderwerp en er worden voortdurend wijzigingen en updates in aangebracht. Zo is er in 2020 een vijfde AML bijgekomen (AMLD5). Deze richtlijn breidt de AML uit naar nieuwe sectoren, waaronder organisaties met virtuele valuta’s of anonieme prepaid-betaalkaarten. Ook vereist deze nieuwe richtlijn dat er transparante registers opgezet moeten worden die informatie bevatten over de uiteindelijke eigenaren van de organisaties.

Al met al zak de toekomst van AML voortdurend worden gevormd door de ontwikkeling van nieuwe bedreigingen en de voortdurende verbetering van de technologie. Denk aan digitale identiteitsverificatie en blockchain-technologie. Financiële instellingen zullen zich continu moeten blijven inzetten - en verbeteren - om de Anti-Money Laundering na te leven.

Kun je hier als organisatie wel wat extra hulp bij gebruiken? Bij Working Talent bieden wij maatwerk CDD-traineeships en ervaren CDD analisten om jouw capaciteitsvraagstukken op te lossen.

Of wil je graag organisaties helpen met dit soort vraagstukken als CDD analist of KYC analyst? Bekijk hieronder onze vacatures.